คำถาม...ที่ไร้ซึ่งคำตอบ

สิ่งต่างๆรอบตัวเรา มักจะเป็นสิ่งที่สอนให้เรานั้นได้เรียนรู้ถึงการดำรงชีวิตในสังคม แต่การดำรงชีวิตของเราในแต่ละวันนั้นก็ต้องมีคำถามต่างๆเกิดขึ้นมากมาย ซึ่งคำถามเหล่านั้นก็ยังคงเป็นปริศนาให้เรานั้นสงสัยกันต่อไป ไม่ว่าจะเป็น การดำรงชีวิต ความเป็นอยู่ ฐานะ เพศ เชื่อชาติ ศาสนา หรือแม้กระทั้งสีผิว ล้วนเป้นสิ่งที่ทำให้เราเกิดข้อสงสัยต่างๆขึ้นมาอย่างมากมาย,,,,,,,,,

สิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน ความเป็นอยู่ ผู้คน เวลา การงาน ความรัก สิ่งต่างๆรอบๆตัวเรา ปัญหาต่างๆมากมาย ทำให้ฉันเกิดปัญหาขึ้นในใจต่างๆมากมายขึ้นในใจ ว่า เราเกิดขึ้นมาเพื่ออะไร เกิดมาเพื่ออยู่งั้นหรอ หรือว่าเกิดมาเพื่อใช้ชีวิตประจำวันไปวันวัน หรือเกิดมาเพื่อรอวันตาย บางคนอาจจะคิดได้อีกว่า เกิดมาเพื่อใช้กรรม แล้วกรรม คืออะไรละ ก็ยังมีข้อสงสัยอยู่ดี... แล้วก็ยังมีอีกคำถามก็คือ มีชีวิตอยู่เพื่ออะไร หรือแม้บางครั้ง เราก็ยังนึกเลยว่า เรานั้นมีชีวิตอยู่เพื่อความจำเจ ซ้ำซากในการใช้ชีวิตงั้นหรือ อยากรู้ว่าคนอื่นๆจะคิดเหมือนกันหรือไม่ ในคำพูดที่ว่า ใช้ชีวิตให้จบไปวันวัน หรือจะมีความคิดที่ว่า เกิดมาเพื่ออะไร อยู่เพื่ออะไร ทำไมไม่ตายเสียที บางคนอาจจะคิดว่าไปบวชดีกว่า เดี๋ยวก็ตายแล้ว จะทำอะไรได้มาก ก็ทำบุญเอาไว้ใช้ในชาติหน้าเยอะๆก็ได้ หรือบางคนอาจจะคิดว่า เอะ! ไหนๆก็เกิดมาทั้งที ต้องใช้ชีวิตให้คุ้มสิ จะนิ่งนอนใจไปทำไม อยู่เฉยๆแล้วได้อะไร ใช้ชีวิตไปวันวัน น่าเบื่อจะตาย หันมาตั้งหน้าตั้งตาเรียนๆ ทำงาน สอบชิงทุน ลองผิดลองถูก ทำกิจกรรม ลองเปลี่ยนแนวทางในการดำเนินชีวิต เปลี่ยนสิ่งใหม่ๆ ที่ออกจากกรอบเดิม ทำไมไม่ลองทำดูบ้างละ แล้วก็เกิดคำถามขึ้นอีก ซึ่งก็จะได้รับคำตอบกลับมาจากใจเราว่า ก็ทำไม่ได้นะสิ ถ้าจะลองทำดูแล้ว ก็จะมีคำถามผุดขึ้นมาอีก ทำไม่ได้แน่นอนเลย ก็เพราะว่าเราเห็นว่ามันยากไงละ ยังไม่ทันได้เริ่มก็ท้อเสียแล้ว แล้วแบบนี้จะไปไหน จะทำอะไรได้อย่างไรกัน เราก็ต้องมาจมปลักอยู่กับที่ ใช้ชีวิตแบบเดิมๆไปวันๆ คงจะน่าเบื่อมิใช่น้อย แล้วทำไมเราไม่ลองหันกลับมามองตัวเองละ คอยแต่จะมองผู้คนรอบข้างว่าเค้าดีอย่างนั้น ดีอย่างนี้ ทำไมเราไม่ลองหันมามองตัวเองแล้วคิดจะปรับปรุงตัวเองบ้าง มองแต่คนอื่น ดูแต่คนอื่นๆ ชอบแต่คนอื่นๆ เคยนึกถึงตัวเองบ้างไหม ว่าเรานั้นจะมีสุขภาพจะเป็นอย่างไร การงาน การเรียน การดำเนินชีวิตของเราเป็นแบบใด จะไปเปรียบเทียบกับคนอื่นๆเค้าทำไม ทำไมเราไม่มองย้อนกลับมาดูละ ลองทำในสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ให้เป็นไปได้ดูสิ แล้วจะรู้ว่า ยังมีความแปลกความแตกต่างในสังคมอีกมาก ความคิดที่ว่า ทำไม่ได้ เป็นไปไม่ได้ ลองมองย้อนกลับดู แล้วถ้าเราทำได้ละ แล้วถ้ามันเป็นไปได้ละ จะเกิดอะไรขึ้น ลองนึกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นตามมาดูสิ ลองนึกถึงสิ่งต่างๆที่จะเกิดขึ้นดู แล้วจะรู้เอง ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จะเป็นอย่างไรและจะต้องทำอย่างไรต่อไป ลองพยายามดูเสียซักครั้งหนึ่ง แล้วจะรู้ว่า ชีวิตยังมีอะไรอีกมาก เส้นทางของเรายังอีกยาวไกล เรายังโชคดีกว่าใครอีกหลายๆคน อย่ามัวแต่ว่าเราไม่ดี ยังมีคนอื่นๆที่เค้าแย่กว่าเราอีกมาก แต่ทำไมละ เค้ายังสู้ได้เลย เค้ายังประสบความสำเร็จได้เลย แล้วเราละ ทำไมเราจะทำมันไม่ได้ ลองทำดู แล้วจะรู้ ว่าเรานั้นก็เก่งและสามารถทำความฝันของเราให้ประสบความสำเร็จได้เช่นกัน

และแน่นอน เมื่อเริ่มต้นทำอะไรซักอย่างหนึ่ง ก็มักจะมีปัญหาเข้ามา เราก็มักจะสงสัยว่า ทำไมต้องมีปัญหาเข้ามาด้วยนะ ทำไมต้องมีอุปสรรคด้วย ก็เพราะว่าปัญหาอุปสรรคเหล่านั้นจะสร้างเราให้เป้นคนแกร่ง กล้าเผชิญหน้ากับสิ่งต่างๆที่อยู่รอบตัวเรา ถ้าเราสู้กับมัน เราก็จะผ่านพ้นไปได้ด้วยดี แต่ถ้าเราท้อ ยอมถอดโดยที่ไม่สู้เลย เมื่อเราเจอกับปัญหาอื่นๆ เราก็จะหนีอย่างเดียว ไม่ต่อสู้ ก็จะทำให้เราเป็นคนหนีปัญหาและไม่กล้าเผชิญหน้าซึ่งความเป็นจริง มัวแต่หลบ ซ่อน ไม่กล้าเผชิญหน้ากับสิ่งต่างๆ แล้วแบบนี้ เราจะดำรงชีวิตอยู่ในสังคมได้อย่างไร

คำถามต่างๆมากมายก็จะเกิดขึ้นตลอดระยะเวลาไม่รู้จักจบจักสิ้น ซึ่งมันก็จะเป็นเงาติดตามตัวเราไปตลอดระยะเวลาที่เรามีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ ถ้าเรามัวแต่ตั้งคำถาม แล้วไม่เริ่มต้นหาคำตอบ ก็จะมีคำถามมากมายให้เราสงสัยอยู่ต่อไปแบบนั้น... และจะมากขึ้นทุกๆวันตลอดไป... ....


ปล. เรียงความของเป้ เรานั่งโม้ให้